Nánst fullkomin kaffibollahilla

Ég fann mynd á internetinu af algeri draumakaffibollahillu sem þið sjáið hér fyrir neðan. Þvílík dásemdardýrð.

Múmínálfabollarnir eru náttúrulega dásamlegir, þótt þessir tveir séu ekki endilega mínir uppáhalds. Hver væri ekki til í að eiga My Little Pony-bolla? Þessi með svart-hvítu rósunum finnst mér ótrúlega fallegur.

Hér er á ferðinni góð blanda af múmínálfum, blómamunstrum, dýrum og punkturinn yfir i-ið hlýtur svo að vera My Little Pony-bollinn. Ég vildi að ég vissi hver ætti þessa hillu svo við gætum hisst og spjallað yfir eins og einum kaffibolla og orðið bestu vinir.

Glaðnigur

Í gær barst mér óvæntur glaðningur í póstinum. Ég var svo spennt að ég hljóp út á pósthús að sækja hann og kom tilbaka með þennan stærðarinnar pakka.

Mér finnst alveg gaman að fá pakka.

Það var hún Silja mín sem var svo yndæl að senda mér all kyns íslenskt sælgæti til að gæða mér á á meðan ég legg lokahönd á ritgerðina mína (hún má alveg fara að klárast).

Namm namm namm...

Þetta var sko aldeilis skemmtilegur glaðningur og hér að neðan sést ég alsæl í hátíðarskapi með kúlusúkk í kjaftinum.

Gleðilega þjóðhátíð kæru vinir!

Mastersrugl II

Vegna fjölda* áskoranna ákvað ég að skella í eina mastersruglsfærslu í viðbót. Textinn er í styttri kantinum þar sem ég hef annan og meiri texta að skrifa um þessar mundir og mig langar mjög mikið að klára hann sem fyrst.

Þegar ég var að fara að hátta eitt kvöldið uppgötvaði ég að ég var búin að vera með tvo mismunandi eyrnalokka allan daginn.

Eins og ég hef lauslega minnst á eru allar byggingar sjúkrahússins tengdar. Það getur þó verið langt að fara á milli bygginga og deilda og þess vegna eru hlaupahjól hér og þar sem maður getur notfært sér til að komast á milli staða. Ég og Linn nýttum okkur þennan farkost til að sækja okkur kaffi einn daginn.

Hér var Linn orðin frekar þreytt á því að skrifa verkefni.

Bláber eru tilvalið lærdómssnarl. Kaffi er hins vegar nauðsynlegt! (ég nota upphrópunarmerki svo þið lesið þetta öskrandi)

Hér sjáið þið klappstýrurnar mínar.

Linn sullaði kaffi á hvítu peysuna sína.

Linn kom með Kinderegg handa okkur og við fengum þessi fínu leikföng. Linn fékk stimpil og ég fékk vantslit.

Ég að vatnslita.

Hér sjáið þið meistaraverkið.

Linn stimplaði mig

Æðakerfið í höndinni. Skraut sem prýðir Þekkingarmiðstöðina.

Ég drap þessa flugu. Hún var að suða svo mikið. Þegar ég eignast börn og þau fara að suða í mér, ætla ég að sýna þeim þessa mynd.

Lærdómssnarlið að þessu sinni var rúsínur og kaffi.

Ég í góðum gír. Sennilega að hlusta á Harry Potter.

Þessi sýn blasir við mér allan daginn alla daga.**

Ha? Ég nærsýn? (myndin er ekki sviðsett)

Eitthvað verður maður að borða (annað en lærdómssnarl). Örbylgjumatur er fljótlegur kostur.

Að lokum fáið þið að sjá þessar kúnstir sem ég stóð sjálfa mig að því að leika hér um daginn.

*Þetta er bloggmál og þýðir a.m.k. einn.

**Fyrir utan djúpurnar sem sjá má glitta í. Það er sko ekki á hverjum degi sem lærdómssnarlið er svo höfðinglegt. Mamma og pabbi komu með þær færandi hendi. Segi betur frá því seinna.

Nýmóðins sjúkrahús

Í mastersruglfærslunni minni minntist ég lauslega á hönnunarrúnkið í skólanum. Ég tók mig til einn daginn og tók myndir af því sem varð á vegi mínum og Linnar. Mastersverkefnið mitt er smá tengt læknisfræði, þannig að skrifstofan mín er niðri á sjúkrahússvæðinu, en sjúkrahúsið og heilbrigðisdeildirnar í háskólunum vinna mjög náið.

Þekkingarmiðstöðin

Hér að ofan er mynd af Þekkingarmiðstöðinni (bókasafnið er þar) að utanverðu. Þegar sólin skín koma þessar sjálfvirku "gardínur" fyrir gluggana.

Linn tókst að setjast beint í bleytuna. 

Hér sit ég við gosbrunnin. Fyrir aftan mig má sjá göng á milli bygginga. Allar byggingar sjúkrahússins eru tengdar með göngum.

Fyrir utan Þekkingarmiðstöðina má líka sjá þetta fína listaverk og lítinn gosbrunn eins og myndirnar að ofan sýna. Þegar maður kemur inn blasir svo þessi risastóri skjár við á vinstri hönd. Þetta er svaka hátæknifyrirbæri sem mér finnst hálf misheppnað. Maður á að standa á X-i nokkrum metrum frá skjánum og svo getur maður valið líkamshluta með því að hreyfa hendurnar og halda þeim yfir líkamshlutanum. Þá birtist illa leikið myndband af sjúkdómi sem getur hrjáð líkamshlutan.

Hátækniskjár sem stjórnað er með hreyfingu.

Á leiðinni upp tröppurnar blasir svo þetta... skraut? við. Ég hélt fyrst að þetta væri lampi, en svo er ekki. Þetta er bara steypa og slípaður steinn ...hangandi uppi á vegg.

Tveir hlutir hangandi á vegg.

Þessi stytta af gamaldags hjúkrunarkonu er bara bara venjuleg að sjá, alveg þangað til maður sér hana á hlið.

Erum það bara við Linn sem fáum hláturskast af þessu pressaða andliti?

Rétt fyrir innan inngang bókasafnsins eru þessir óhefðbundnu stólar. Þeir eru úr grænu glansandi efni og í laginu eins og U.

Það er hægt að sitja á neðri hlutanum með efri hlutann sem bak, eða snúa hinsegin og nota efri hlutann sem eins konar borð. Það er líka hægt að sitja á efri hlutanum með fætur á neðri hlutanum. Eða sitja á hlið. Möguleikarnir eru endalausir. Maður getur látið ýmindunaraflið njóta sín.

Hér eru sófar með skjólvegg. Veggirnir eru linir, þannig að ef þú hallar þér upp að þeim láta þeir undan.

Sófar með hálfum bókstöfum.

Á efri hæðinni á bókasafninu eru nokkrir hægindastólar sem hægt er að bólstra sér í með bækurnar.

Hér er Linn önnun kafin við BS-verkefnið sitt.

Við fengum okkur kvöldmat í mötuneytinu í annarri byggingu. En hræðist ekki; Við fengum okkar listmunaskammt þar líka. Byrjum á þessum glæsilegu ljósakrónum í tröppunum fyrir utan mötuneytið. 

Gerist ekki flottara.

Undir stiganum er svo skot sem er alveg fullkomið til að geyma stiga og eitthvað grænt.

Eitthvað grænt.

Við endum ferðalgið um hámenningarlega sjúkrahúsið á þessari snilld hérna. Þetta er eitthvað hvítt sem lítur út fyrir að vera hluti af mjög stórri vél en á endanum er hendi með fingur sem virðast spila á þennan streng í loftinu (í þessum strengjum hékk svo mjög ljótt skraut hér og þar). Á þetta að vera fyndið?

Hvíti handleggurinn.

Lög sem eru mikið búin að vera í spilun upp á síðkastið:

Lögin úr öllum Harry Potter-myndunum. Var að byrja að hlusta á þau frá byrjun í 9. skiptið í röð.