Munsturhugleiðingar

Ég er búin að vera eitthvað slöpp tvo síðustu daga og hef ekkert farið í vinnu. Vesenið með mig er að þegar ég er veik verður mér yfirleitt svo illt í augunum af því að horfa á skjá, þannig að ég þarf að finna mér einhverja skjálausa afþreyingu (engin tölva, ekkert sjónvarp, enginn sími). Í gær slakaði ég bara á og las svolítið og í dag erum við mæðgurnar/mæðginin búin að vera að skoða prjónabækurnar mínar í leit að munstri sem hægt er að nota í peysu á litla krílið.

Maður á þær ófáar prjónabækurnar. Þetta er ekki helmingurinn.

Mig hefur lengi langað til að prjóna mér Mariuspeysu (eins og þetta erkinorska munstur á myndinni hér fyrir neðan heitir) en þar sem ég hef aldrei prjónað peysu er tilvalið að byrja á einni lítilli. Mamma og pabbi gáfu mér Mariusmunsturbók í afmælisgjöf og garn í peysu í jólagjöf, þannig að það er í rauninni allt klárt. Ég er að hugsa um að bíða samt með hana fram á vetur, svo barnið vaxi ekki upp úr henni strax.

 Myndin er fengin héðan en þetta sama munstur er í bókinni minni sem heitir Marius strikkebok.

Okkur leist svolítið vel á þetta. En ekki í þessum lit samt. Þetta er munstur úr More Sensational Knitted Socks eftir Charlene Schurch.

Okkur fannst þetta munstur líka alveg afspyrnufallegt en ég veit ekki hvort ég leggi í það. Þetta er úr bókinni Latvieša Cimdi eftir Maruta Grasmane (meira um þá dásemdar bók seinna). 

Ég er búin að vera aðeins betri núna seinni partinn og hef þess vegna aðeins getað kíkt í tölvuna. Mig langaði að sjá hvort internetið lumaði á einhverjum fallegum uppskriftum líka. Ég fann nokkur á Pintrest og Ravelry.

Þetta fína kaðlamunstur má finna hér.

Þessi peysa sem er hneppt í hliðinni er sniðug á ungabörn sem elska ekki að láta tosa föt yfir hausinn á sér. Ég fann hana hér.

Þetta munstur gæti verið fallegt í einhverjum öðrum litum. Ég fann það hér.

Þessir krúttlegu andarungar myndu sóma sér vel neðst á lítilli peysu. Myndin fengin héðan. 

Annað kaðlamunstur. Fengið héðan.

Þessi peysa er líka svolítið krúttleg. Hana má finna hér.

Hvernig líst ykkur á? 

Nú vona ég bara að þessi krakki verði ekki eins og foreldrar sínir hvað ull varðar. Hvorugt okkar getur gengið í ullarfötum nema á höndum og fótum. Það má ekki einu sinni vera 5% ull í fötunum mínum, þá er mig farið að klæja.

Smá tafir vegna óviðráðanlegra aðstæðna

Eins og allir aðdáendur mínir hafa tekið eftir er búið að vera svolítið langt á milli færsla upp á síðkastið. Þannig vill til að mér hlotnaðist sá heiður að ganga með barn okkar Karls-Kristians og það tekur heldur betur á. Hér er mynd af fóstrinu sem breytist í barn um miðjan júní.

Fóstur

Ég hef aldrei skilið það hvað sumar vinkonur mínar hafa hlakkað til þess að vera óléttar (ekki að eignast barn, heldur sjálfrar meðgöngunnar) og ég skil það enn síður núna. Ég er eiginlega frekar heppin af því að þreyta og svimi er það eina sem hefur hrjáð mig en mér fannst það alveg nóg. Fyrstu þrjá mánuðina gerði ég nánast ekkert annað en að fara í vinnuna og kom svo heim og fór beint upp í rúm. Ég fór nánast að grenja þegar rúllustiginn á lestarstöðinni bilaði vegna vatnsskemmda og ég þurfti svona 10 mín til að ná andanum aftur eftir að hafa gengið upp tröppurnar (á hverjum degi á leiðinni í vinnuna). Hér koma nokkrar myndir sem sýna hversu yndislegt það er að bera barn undir belti (ég er samt ekki búin að ganga með belti eftir að barnið kom undir).

Þarna eyddi ég ófáum tímunum.

Ég að gera ekkert

Tvær myndir af mér þar sem ég er sennilega nýkomin heim úr vinnunni og tilbúin í hvað sem er.

Sem betur fer lagaðist þetta eftir fyrsta hluta meðgöngunnar. Allt í einu gat ég gengið á mínum venjulega gönguhraða og fyrstu viðbrögð mín við því að sjá tröppur hættu að vera bugun. Ég fann samt greinilega að líkaminn var ekki búin að fá neina hreyfingu í næstum því þrjá mánuði og er smátt og smátt að vinna upp betra þol. Ég keypti mér púlsmæli sem telur líka skref til að hvetja mig til þess að hreyfa mig og það svínvirkar. Ég er búin að labba í vinnuna flesta daga vikunnar og passa að sitja ekki of lengi í einu (grindin sko). Púlsmælirinn setur mér markmið fyrir því hversu mikið ég á að hreyfa mig á hverjum degi og segir mér í prósentum hvað ég er búin með mikið. Karl-Kristian horfði á mig furðulostinn eitt kvöldið þar sem ég stóð á stofugólfinu og steig trylltan dans án tónlistar rétt fyrir háttatíma ...ég átti 8% eftir.

Ég er ennþá ekki farin að finna nein spörk. Sennilega af því að það er auðveldast að finna þau þegar maður er lagstur upp í rúm (mig rámar í það að hafa lesið það en ég sel það ekki dýrara en ég keypti það) en ég gleymi alltaf að reyna að finna þau þá (og bara alltaf). Kjáninn ég fer bara að sofa. Einu sinni fannst mér ég finna eitthvað en það gæti alveg eins hafa verið loft í leiðangri í gegn um görnina á mér.

Ég er með nokkrar hálftilbúnar færslur frá því í sumar og haust sem ég ætla að klára og birta á næstu dögum. Svo er ég að hugsa að afgreiða restina bara með smá annál fyrir 2014, þannig að þið getið fylgst spennt með.